12 Affiches ter gelegenheid van de 100ste verjaardag van de Tour de France

8 juli 2015
Bert

2013 was het jaar van de 100e Tour de France. Een Ideaal moment voor Neil Stevens om even terug te blikken en er een paar prachtige illustraties van te maken .

100jaar

Tijdens deze rijke geschiedenis, was de Tour de France getuige van het maken van echte legendes. Absolute wielergoden zoals Eddy Merckx, Jacques Anquetil, Bernard Hinault en Miguel Indurain, die elk vijf keer de Tour de France gewonnen, kwamen en gingen, maar zij zijn uiteraard niet de enige legendarische renners die de Ronde van Frankrijk in zijn rijke geschiedenis heeft voortgebracht.

Even belangrijk als de helden op de fiets voor de geschiedenis van dit event zijn de talrijke steden, dorpen, streken, heuvels, bergen en afdalingen die in de loop der jaren werden aangedaan.

Om deze feestelijke 100e editie van twee jaar terug nog even in herinnering te brengen heb ik een selectie gemaakt van 12 verschillende tijdstippen afkomstig uit elk decennium van de rijke geschiedenis van de Tour de France. Van zijn weliswaar bescheiden maar toch bijzonder indrukwekkende start in het jaar 1903 tot aan de prachtige overwinning van sir Bradley Wiggins in 1012: historie van de Tour de France overspant meer dan een eeuw.

 

Elk van deze posters heeft bovendien een specifiek kleurenmotief dat meteen een knipoog brengt naar de grafische elementen en de kleuren die doorheen de geschiedenis van de Tour de France werden naar voren gebracht.

Veel plezier er mee!

1903

1903

Dit was het prille begin, het jaar dat de Tour de France voor het eerst onder nog onzeker gesternte van start ging. De Ronde van Frankrijk kwam voort uit de competitieve geest van Henry Desgrange, de uitgever van de krant L’Auto, deze creatieve man wilde vooral de strijd winnen tegen de rivaliserende publicatie Le Vélo, en de Tour de France werd aanvankelijk naar buiten gebracht als een promotiestunt om de concurrentie de loef af te steken.

De allereerste Tour de France duurde zes dagen lang en sommige van deze ritten vergden meer dan 17 uur van de renners om ze af te werken.

Deze poster brengt de oorsprong van de Tour de France in herinnering, en meer bepaald de allereerste rit, gewonnen door Maurice Garin, dit op de lange en een winderige weg van Parijs naar Lyon en dit in de tijdspanne van 17 uur, 45 minuten en 13 seconden.

1919

1919

Het eerste jaar na de Eerste Wereldoorlog was het jaar waarin de Tour de France het minst aantal aankomende renners telde. Dat jaar startten 67 renners en na een verschrikkelijke editie kwamen slechts 10 van de coureurs aan, met als winnaar Firmin Lambot.

De totale afstand van de Tour de France van 1919 bedroeg overigens niet minder dan 5560 km. In de zevende rit van deze editie waren er niet minder dan vier zware cols te beklimmen: Ares, Portet d’Aspet, Port en Puymorens. De uiteindelijke winnaar van deze als loodzwaar te bestempelen etappe was Jean Alavoine, die over deze rit ruim 13 uur deed.

1920

1920

Dit jaar is van significant belang in de geschiedenis van de Tour de France omdat de Belgische renner Philippe Thijs de allereerste was die het evenement drie keer op zijn naam wist te schrijven. Het zou meer dan 35 jaar duren voor een andere coureur deze indrukwekkende prestatie kon overtreffen.

Om te illustreren dat de renners doen uit hard hout gesneden waren en best taaie noten konden kraken nog dit: de renner Honoré Barthélemy, de hoogst geplaatste Fransman in de rangschikking beëindigde de Tour met een gebroken sleutelbeen. De Belgische renners waren heer en meester tijdens deze Tour de France, en tijdens een bepaalde rit, namelijk de 10e etappe, was het Hector Heusgem die als eerste de aankomstlijn in Grenoble overschreed na een reeks die in totaal voor hem 14 uur, 47 minuten en 39 seconden duren.

1932

1932

De legendarische Franse renner André Leducq nam in de derde etappe van deze Tour de France de leiding over en zou deze tot het einde van de Ronde niet meer afstaan. Dankzij een reeks van tijdbonussen, de zogenaamde bonificaties, meer bepaald 4 minuten wanneer je een etappe wist te winnen, slaagde deze bekwame sprinter en klimmer erin om zich doorheen deze Tour de France van een grote en veilige voorsprong op de rest van het deelnemersveld te voorzien.

De derde rit van deze Tour de France duurde minder dan 387 km en de Franse kampioen slaagde erin om deze etappe af te werken in iets minder dan 13 uur bij zijn fel toegejuichte aankomst in Bordeaux.

1947

1947

De eerste Tour de France na de Tweede Wereldoorlog werd in 1947 betwist en zou opnieuw een mijlpaal in de geschiedenis van dit steeds belangrijker wordend evenement voor de sportwereld betekenen.

De Fransman Jean Robic zou erin slagen deze Tour de France te winnen zonder onderweg ook maar één dag de gele trui te hebben gedragen.

Deze specifieke poster verwijst naar de 13e etappe, eindigde in de historische stad Carcasonne, en die leidde langs een aantal prachtige plaatsen doorheen Frankrijk die intussen uitgegroeid zijn tot synoniemen van de Tour de France.

1954

1954

Tijdens deze hectische en stoornissen Tour de France vielen bekende toprenners zoals Jean Robic en Hugo Koblet letterlijk uit de wedstrijd weg, en ook de Italiaanse renners waren nergens te bespeuren. Dit liet de Franse kampioen Louison Bobet toe om met sprekend gemak de eindoverwinning in deze Tour de France in de wacht te slepen.
De poster van deze Tour de France verwijst naar een historische etappe met onderweg als voornaamste hindernis de beklimming van de Aubisque. De overwinning in deze legendarische rit ging naar de Belgische renner Stan Ockers die in Pau als eerste de aankomstlijn zou overschrijden.

Ockers zou later in de regenboogtrui overlijden na een valpartij in het Antwerpse Sportpaleis. De legende wil dat Eddy Merckx, die toen nog een kleine jongen was en een grote fan was van de Antwerpse renner, op zijn bed in huilen uitbarstte…

1974

1974

Dit was een bijzonder belangrijk jaar in de geschiedenis van het wielrennen. In 1974 won de hierboven aangehaalde legendarische Belgische renner Eddy Merckx zijn vijfde Tour de France in zes jaar. Het jaar tevoren had hij niet gewonnen om de eenvoudige reden dat hij op aandringen van de organisatoren van de ronde van Frankrijk niet was gestart omdat het dreigde te saai te worden voor de toeschouwers…

Datzelfde jaar schreef hij bovendien de Ronde van Italië, de Ronde van Zwitserland en het wereldkampioenschap op de weg op zijn naam, de zoveelste overwinningen om zijn reeds rijk gevulde erelijst mee aan te dikken. Met dit recordaantal van vijf overwinningen in de Tour de France evenaarde Eddy Merckx, die de bijnaam de Kannibaal had meegekregen, het record van Jacques Anquetil die eveneens vijf zeges in de Tour de France op zijn palmares had.

Eddy Merckx won dat jaar minder dan acht etappes in de Tour de France, waaronder rit 10 zoals we hier op de poster zien. Dit bracht zijn totaal op 32 ritoverwinningen in de Tour de France, meteen het allerhoogste aantal in de geschiedenis van deze wedstrijd.

1987

1987

“Dat lijkt wel Roche… Dat lijkt inderdaad Stephen Roche…”
Dit jaar werd voor de zoveelste keer Tourgeschiedenis geschreven. Met wat hulp van de intussen legendarische commentaar van Phil Liggett, situeert hét moment van de Tour van 1987 zich in de rit die op deze poster wordt in herinnering gebracht.

Op de laatste beklimming van de dag naar La Plagne, wist de Ierse renner voldoende tijd terug te nemen om zich in de gele trui te hijsen. In deze etappe verzamelde hij voldoende voorsprong om zich, zelfs met een tijdrit in het verschiet, van de eindzege in de Tour de France verzekerd te weten.

Roche won eerder dat jaar ook de ronde van Italië en later eveneens het wereldkampioenschap. De enige die dat ooit had verwezenlijkt wat Eddy Merckx, en nadien heeft niemand het ooit nog voor mekaar gekregen.

1995

1995

In de jaren 1990 waren de Spanjaarden koningen van de Tour de France. In 1995 slaagde Miguel Indurain er in om net als zijn voorgangers Jacques Anquetil, Eddy Merckx en Bernard Hinault er in om voor de vijfde keer de Tour de France op zijn naam te schrijven en meteen in de legende van deze wedstrijd te treden.

Indurain zeker niet de beste klimmer van het peloton en probeerde in de bergen zoveel mogelijk aan te klampen. Hij dankte zijn capaciteiten als ronderenner vooral aan zijn vaardigheden als tijdrijder, waarbij hij als een van de absolute specialisten aller tijden geboekstaafd. In tegenstelling tot alle andere renners die de Tour vijf keer hebben weten te winnen is de Spaanse tijdritkoning de enige die het vijf keer op een rij wist te doen.

2008

2008

De poster van dit jaar verwijst naar de legendarische beklimming van Alpe d’Huez. Op deze dag wist Spaanse renner Carlos Sastre zijn eerste en ook enige Tour de France te winnen. Tijdens een bijzonder lastige Tour de France leidde deze etappe onder meer over de col du Galibier, de Col de la Croix de Fer en natuurlijk Alpe d’Huez.

De uiteindelijke winnaar zou de eindstreep bereiken na exact zes uur, 7 minuten en 58 seconden. Hij zou de aankomst behalen met ruim 2 minuten voorsprong op Samuel Sanchez.

2012

2012

Let’s go Wiggo! Deze poster is een illustratie van een geweldige dag voor het Britse wielrennen. De weg naar Parijs van Rambouillet was een voorbeeld van een perfect onder controle gehouden Tour de France door Team Sky.

De laatste rit op de Champs-Élysées werd gewonnen door de Britse sprintbom Mark Cavendish, en Bradley Wiggins overschreed de lijn als allereerste Britse winnaar van de Tour de France, wat hem nadien een adellijke titel zou opleveren. De hele tour lang stond de Britse renner steeds in de top twee van het algemeen klassement, en het tijdelijk zou hij beide tijdritten van deze Tour de France op zijn naam schrijven.

Deze poster is dan ook de perfecte herinnering aan deze historische dag in de zomer van het jaar 2012.

Bekijk zeker ook :

No comments

You must be logged in to post a comment.